Rozwój

Proces grupowy nic sobie nie robi z naszych myśli – jego domeną jest obejmowanie w szerokiej perspektywie wszystkiego, co znajduje się w orbicie życia grupy. A myśl trenera to zaledwie ziarenko piasku wobec rozległej plaży zjawisk grupowych…

Każde zjawisko czemuś służy i wpisuje się w nieustanny proces równoważenia się energii grupowej. W tym znaczeniu to, co jest – jest konieczne. Gdyby mogło być coś innego, to by było. Jeśli nie jest, to znaczy tylko, że nie jest.

Równowaga nie jest stabilnym punktem. Równowaga również jest procesem. Polega on na nieustannym oscylowaniu wokół domniemanego punktu równowagi.

Ostatecznym celem procesu grupowego jest równowaga. Rzeczywiście wydaje się, że mądrość procesu grupowego opiera się na podstawowym dążeniu do równowagi.

Być świadomym możliwości jakie daje poszukiwanie to być na drodze poznania. Wyjdź na zewnątrz, wyrusz w podróż, zacznij poszukiwać. Bądź poszukiwaczem.

Spojrzenie na własne życie z perspektywy integralnej i praktykowanie jej stanowi przejaw najpełniejszego podejścia do rozwoju siebie i innych.

Myśląc o procesie grupowym w wymiarze holistycznym widzimy, że zachowania poszczególnych uczestników grupy są nie tylko związane z ich wewnętrznymi dyspozycjami, ale przede wszystkim odzwierciedlają ducha samej grupy.

Jako matka 4-ro i pół latka przeszłam przez etap bycia laktoterrorystką, fanatyczką BLW, aż doszliśmy wspólnie do etapu, w którym na kolację serwuję makaron z masłem i solą i cieszę się tym.

Rodzice, opiekunowie, wychowawcy zadają najczęściej podobne pytanie – co robić? Odpowiadam – BYĆ PRZY.

Kiedy 12 lat temu odbywałam praktyki w świetlicy socjoterapeutycznej, poznałam tam Ewelinę. Mówiono o niej wśród wychowawców - „zbuntowana nastolatka”. Miała niespełna 12 lat.