ANEKS DO ĆIWCZENIA (PRZYKŁADY INNYCH WIZUALIZACJI)
Wizualizacja I. Ćwiczenie: Dobra wróżba
Cel wizualizacji: radzenie sobie z procesem bycia w trackie osiągania celu, redukcja napięcia podczas dochodzenia do rezultatu oddalonego w czasie.
Obiekt wizualizacji: pływające kropki wosku w misie, jak w zwyczaju topienia wosku podczas tradycyjnych wróżb Andrzejkowych.
Co wizualizujemy: kapanie wosku ze świecy do misy, zauważamy pojedyncze kropki wosku, a następnie ich łączenie się w całości, w fantazyjne kształty, którym nadajemy znaczenie.
Co wnosi ta metafora: proces kapania i łączenia się w całość uobecnia drogę do celu.
Wizualizacja II. Ćwiczenie: Lejek
Cel wizualizacji: tworzenie nawyku stopniowego i systematycznego rozwiązywania problemów (po kolei, nie wszystko naraz).
Obiekt wizualizacji: lejek nałożony na butelkę, proces napełniania butelki wodą.
Co wizualizujemy: łagodny, spokojny przepływ wody, uważność na nieprzelanie lejka, systematyczność lania wody i napełniania się naczynia.
Co wnosi ta metafora: docenienie systematycznej realizacji celu, trafianie do sedna.
Wizualizacja III. Ćwiczenie: Cięcie błędnego koła
Cel wizualizacji: wspieranie zmiany nawyków (niewspierających: depresyjnych i prokrastynacyjnych) na twórcze (wspierające: proaktywne i wyzwalające poczucie decyzyjności) w trakcie doświadczania trudności w osiąganiu celów; wtedy, kiedy pojawi się stary nawyk (poczucie winy, lęk, paraliż, rezygnacja).
Obiekt wizualizacji: koło z uchwytami do rąk, możliwe w obsłudze jak ster okrętowy.
Co wizualizujemy: proces kręcenia kołem okrętowym z uchwytami, siłę własnych rąk mogących koło zatrzymać, zdecydowany chwyt koła przez sterującego, pracę nad komfortem trzymania za uchwyty (koło nie rani, nie wyślizguje się, nie siłujemy się z nim, jest sterowne dzięki koncentracji i płynności ruchów). Kiedy nastąpi moment gotowości na zmianę, wizualizujemy zatrzymanie koła i rozczłonkowanie go wzdłuż uchwytów, cięcie lub łamanie koła na kawałki i złożenie materiału jako sterty drewnianych klocków (koło rozłożone/pocięte wzdłuż uchwytów).
Co wnosi ta metafora: zauważenie, że każdy nawyk (myślowy czy działaniowy) to metaforyczne koło wyborów, decyzji, które podjęte świadomie, jak to pocięte koło okrętowe, dają się skutecznie chwycić (wizualizacja uchwytów koła-steru) i mogą być decyzją; docenienie wyboru.
