Psychologia
Psychologia jako szeroko rozumiana praktyka wsparcia i pomocy (psychoterapia, warsztaty i treningi psychologiczne i rozwojowe, coaching i inne formy) potrzebuje poszerzenia pola postrzegania człowieka z wąskiego, ograniczającego istotę człowieczeństwa do relacji międzyludzkich w kierunku szerszej wizji, która uwzględnia nasze więzi z Naturą, w szerokim tego słowa sensie. Natura oznacza tu bowiem zarazem nasze związki ze światem dzikiej przyrody, nasze relacje z bliskimi nam zwierzętami, potrzebę bycia w otoczeniu przyrodniczym. Jednocześnie Natura jest naszą naturą, naszą istotą – człowieka, który jest jednym ze zwierząt zamieszkujących tę planetę. Obejmuje więc ona nie tylko nasz intelekt, relacje społeczne i umiejętności w tym zakresie, ale także naszą cielesność, emocje i instynkty oraz mądrość indywidualnej i zbiorowej nieświadomości.
Ekologia
Ekologia potrzebuje psychologii. Działania dla wspólnego dobra i ratowania Ziemi, a także edukacja ekologiczna potrzebują otwarcia się na wiedzę i mądrość płynącą z psychologii. W tym przypadku psychologia oczywiście musi wpierw poszerzyć swój horyzont o kontekst ekologiczny. W czasach globalnych kryzysów społecznych i ekologicznych to wzajemne otwieranie się na przekaz płynący z innego źródła jest koniecznością. Dlaczego?
Po pierwsze w działaniach aktywistycznych nie sposób pomijać swoje emocje czy je tłumić. Na dłuższą metę nie przysłuży się to ani przyrodzie, ani ludziom. Wypieranie emocji, które pojawiają się gdy angażujemy się w działania aktywistyczne nie tylko przyczynia się do wypalenia, ale także – w rezultacie – powoduje mniejszą skuteczność tych działań.
Z drugiej strony poważną trudnością w podejmowaniu działań dla przyrody jest apatia spowodowana tłumieniem trudnych emocji związanych z krytycznym stanem naszej planety. Edukacja ekologiczna, która mogłaby mobilizować do takich działań, również musi uwzględnić aspekt psychologiczny i wziąć pod uwagę złożoność ludzkich emocji. Suche informacje nie wystarczą, by zmieniać postawy i zachowania ludzi a konfrontacja z różnymi emocjami, docieranie do nich, nazywanie ich i tworzenie przestrzeni, by je pomieścić staje się kluczowym zadaniem w działaniach edukacyjnych, jeśli chcemy, by przynosiły one realne zmiany.