Rozwój

Jak to zrobić, by uczestnicy mogli mieć poczucie świętowania, cieszenia się, radowania z rezultatów pracy (celowo unikam słowa zabawy, czy bawienia się) pracując z grupą, z którą jesteś umówiony na pracę?

Pamiętam z własnych warsztatów trenerskich zdanie prowadzącego wtedy warsztat: nie jesteś ważny dla Uczestników. Wstrząs, zaskoczenie, zatrzymanie. Jak to?

Dylemat jest. Bo przecież mowa w tej pracy o miłości (jako postawie wobec drugiej osoby), współczuciu, o zauważaniu, o dbaniu o potrzeby, o byciu dla uczestnika...

Z grupą powinno się bardziej wykładowo, na doświadczeniu, wolniej, szybciej, zdecydowanie, podawczo, facylitująco, nie trzeba tyle gadać, nie można tylko ćwiczyć…

Legendarne milczenie w pracy z grupą. Oni milczą a prowadzący ma problem. Często tak się może wydawać. Może jednak wcale nie, po prostu skończyło się paliwo do pracy na ten temat, może nie ma dostatecznego bezpieczeństwa, zaufania...

Identyfikując się z Ziemią, z naszym większym „ja”, uzyskujemy spokój umysłu, poczucie przynależności i zakorzenienia w życiu...

Wystarczająco dobre życie polega na trosce, jaką obdarzamy nasze ciało, które stanowi nasz mały dom będący odzwierciedleniem naszego dużego domu - Ziemi.

Życie tych ludzi było pełne. Mieli bowiem bliski kontakt ze sobą, z innymi, z Ziemią i Absolutem.

Tutaj na Ziemi, w naszym jedynym domu powietrza starczy dla wszystkich. Ten najcenniejszy z darów nic nie kosztuje, ponieważ jedyną zapłatą jest twój wydech, na który czekają zielone rośliny. Korzystaj więc z powietrza żyjąc pełną piersią.

Jedyne, co mogę zrobić to poddać się z pokorą i zaufaniem sile wyższej. Niech ona mnie prowadzi mądrością przekraczającą mój uzależniony umysł...