Rozwój

Właśnie dlatego, że nasze wzorce, nie mieszczą się w racjonalnej, inteligentnej korze mózgowej, ale są zakorzenione w podświadomej, instynktownej, emocjonalnej limbicznej części mózgu, to tam trzeba sięgnąć, aby dokonać fundamentalnej zmiany. Oddychaj.

Krąg to miejsce inne od naszego codziennego życia. Jesteśmy z innymi z tym co w nas. Krąg to przepływ od nas do nas na uchwytnych i nieuchwytnych poziomach. Z kręgu wychodzimy bogatsi czy chcemy czy nie, czy zdajemy sobie z tego sprawę czy nie. Tylko bądź.

Pytam, która ekipa idzie pierwsza (i myślę, to będzie moment prawdy, jak ich zmotywuję gdyby nie chcieli?)? Las rąk. Wszyscy. Bez wahania. Błyszczące oczy patrzą na mnie. Wyprawa w noc, po męskość. Synowie w drodze. Ojcowie na straży.

I co? Jak w masło. Weszli. Bez oporu, wahania, obaw, protestów, sprzeciwów i warunków. Jakby na to czekali. Moc i zaufanie do kręgu stała za nimi. Albo raczej siedziała. Siedziała, słuchała, milczała i czekała. To byliśmy my ojcowie. Ale o tym sza!

Synowie patrzyli, słuchali, czerpali z mocy kręgu.Któregoś dnia pokazali nam swój krąg To wspaniałe móc obserwować 15 chłopców rozprawiających w kręgu w tak dojrzały sposób. Niezapomniane, budujące, mocne, dające chęć do życia i pracy.

Kto się dziś kąpie z synem w gliniaku na dętce od traktora? Kto się zaśmiewa do utraty tchu w zabawie co raczej nam 40 i więcej latkom przydarzała się w młodości? Nam się udało tego jeszcze raz dokonać, z synami w ramionach. Przepraszam w dętkach.

Bogactwo różnorodności i wielości interakcji w tym tygodniu było nie do ogarnięcia i wymykało się próbom usystematyzowania. Bez wątpienia wszyscy się staraliśmy. Każdy na swój sposób najlepiej, najbardziej, z całego serca. Nasi synowie mogli zobaczyć nas.

Jak znaczące jest usiąść z Tatą w męskim kręgu i jak znaczące jest usiąść z Synem wśród mężczyzn? Każdy ma głos, każdy ma czas, każdy ma prawo się wyrazić i o siebie zadbać. Głos przechodzi z ust to ust. Jesteśmy tutaj tak samo ważni, potrzebni, obecni.

Pozwalając sobie na pełniejszy oddech otwieramy swoje ciało. Stopniowo, zaczynamy czuć coraz więcej i więcej. Z każdym łagodnym oddechem rozpuszczamy napięcie i sztywność, stwarzamy w sobie przestrzeń na uzdrowienie i uwolnienie tego, co nas oddziela.

Kiedy dopadnie Cię ból głowy, karku, ramion czy brzucha - zobacz, czy możesz otworzyć się na tego nieproszonego gościa z miłością i łagodnością, zaproś ten ból, pozwól sobie go poczuć. I oddychaj, cały czas łagodnie oddychaj.