LifeFree.pl

O granicach - refleksje z warsztatów Z nurtem życia

Szerokie, niemal bezkresne przestrzenie łąk i pól. Obserwuję urzekającą panoramę wiejskiego krajobrazu. Przestrzeń styku dwóch światów: dzika natura lasów i błękitu nieba, z drugiej strony oswojona przyroda uprawnych pól, krów i ludzkich domostw.
Anna Gierlińska
Anna Gierlińska

Siedzę na zboczu góry. To wzniesienie z kamiennym kręgiem na szczycie i miejscem na ogień ma swą szczególną moc i znaczenie. Nasuwa skojarzenia z niemal archetypowym miejscem sakralnego ognia niczym pradawne świątynie przywołujące boską obecność lub Olimp – dom dawnych bogów.

Z drugiej strony – jest trochę jak obronne grodzisko – kopiec, z którego szczytu roztacza się widok na pobliskie wsie. Na dole Dom otoczony z drugiej strony ścianą ciemnego lasu niczym ciepłą kołdrą. Na górze ogień rozświetla okolice, skąd jak strażnik ogarniam wzrokiem włości i okoliczne domostwa. Widząca, ale niewidziana.

Siedzę na zboczu i patrzę na zachód słońca. Góra, z której obserwuję panoramę jest sama w sobie nośnikiem tej szczególnej energii Zachodu. Wyznacza zachodni kierunek, jest punktem obserwacji z dystansu, dając szerszy obraz. Skłania do refleksji, poszukiwań sensu, potrzeby domknięcia i podsumowania. Idealne miejsce, by zakończyć dzień.

Doświadczam tu emocji związanych z kresem: melancholii i żalu, ale też nadziei i radosnego spokoju. Z tej szerokiej przestrzeni okalającej Górę wyłania się z wolna docierająca do mnie świadomość granic. Mój umysł znajduje w niej ukojenie, uspokaja się i zatrzymuje po chwilach miotania się.

Granice. Tutaj – wśród pól i łąk mazurskiej wsi są one istotne i uczą mnie samej siebie. Ten bezkres krajobrazu dzieli się bowiem na poszczególne partycje, działki oddzielone od siebie wzajem metalowymi linkami. Wyraźne granice. Granice, które jasno pokazują: „To moje, to twoje”. Tutaj ludzie żyją blisko siebie, rozmawiają i współpracują, a łączące ich więzi są bardzo odmienne od miejskiej anonimowości. Krowy przemierzają łąki z sobie tylko znaną, ale bardzo konsekwentną strategią, a ich opiekunowie pozwalają im przemieszczać się pomiędzy poszczególnymi działkami. Granice można przekraczać, przemieszczać się z łatwością pomiędzy nimi, są półprzepuszczalne. Lecz jeśli nie zachowam uważności lekkie uderzenie prądu sprowadzi mnie na ziemię i dobitnie przypomni o tym, gdzie są granice w moim życiu. I o tym, jak mi czasem trudno wyraźnie zobaczyć i pokazać innym: „To ja, to ty; to moje, to twoje. Tu moje zadanie, moja odpowiedzialność, tu twoja. Na to się zgadzam, na to nie. To moje prawo, to twoje. A oba równie ważne.”

Gdy obserwuję prostotę tego wiejskiego życia z prostymi zasadami ucieleśnionymi w metalowej lince rozpostartej pomiędzy polami uświadamiam sobie jak czasem trudno stawiać granice na tyle wyraźne, by były dla mnie i dla innych widoczne, a zarazem na tyle elastyczne, by nie odgradzać się zasiekami przed życiem.

Jak to robić?


* Tekst jest zapisem refleksji po warsztacie Z nurtem życia, 12-15.08; Gajrowskie.

Zapraszam również na warsztat:  Z nurtem życia II edycja.

https://annagierlinska.wordpress.com

Tagi

Ludzie

Anna Gierlińska

Anna Gierlińska

Trener
doktor filozofii, trenerka rekomendowana przez Stowarzyszenie Trenerów Organizacji Pozarządowych STOP; prowadzi warsztaty ekopsychologiczne i warsztaty filozoficzne dla dzieci, młodzieży i dorosłych oraz warsztaty rozwoju osobistego;

Komentarze

Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za wypowiedzi internautów opublikowane na stronach serwisu oraz zastrzega sobie prawo do redagowania, skracania bądź usuwania komentarzy zawierających treścia zabronione przez prawo, uznawane za obraźliwe lub naruszające zasady współżycia społecznego.

Galerie zdjęć

Warto przeczytać

Holistyczne Szkice Trenerskie: O trzymaniu grupy

Holistyczne Szkice Trenerskie: O trzymaniu grupy

Rozwój
czwartek, 14 września 2023, 08:03
Co to znaczy trzymać grupę? Trzymać pole, trzymać krąg. Po czym poznać, że ktoś trzyma, że grupa jest trzymana… Z czym kojarzysz trzymanie? Jakie są sposoby trzymania? Kiedy pytam sam siebie, wydaje mi się, że to trzymanie to prowadzenie...
Holistyczne Szkice Trenerskie: Czarny łabędź

Holistyczne Szkice Trenerskie: Czarny łabędź

Rozwój
czwartek, 27 lipca 2023, 11:37
Łabędzie są białe. Kropka. Z daleka rozpoznajesz łabędzia. W locie, czy na wodzie. Łabędź to łabędź. A czarny jest tak rzadki, że trudno uwierzyć w jego istnienie…

Zobacz również