O sobie
JESTEM. SOBĄ. Nadano mi imię Anna. Właściwie sama to imię wybrałam. Znaczy Miłość, Dar. Ja, jako Ja stale odkrywam siebie, Prawdę o sobie, o tym kim jestem oraz prawdę o rzeczywistości. Idę swoją własną Drogą. Długo szukałam siebie i swojej własnej Drogi… do Domu, wikłając się w perfekcjonizm, subtelne a także bardziej widoczne uzależnienia, zależności, toksyczne związki, rozczarowania.
Długo, dużo myślałam o sobie, egzystowałam w świecie wyobrażeń o tym kim jestem, jaka jestem i jaka powinnam być, a także wyobrażeń o innych, że mają być „jacyś”, a sytuacje mają być takie a nie inne. W nieustannym pędzie do uzyskania kontroli i lęku przed jej utratą. Czekałam na życie. Dziś już wiem, że wtedy też byłam na mojej Drodze i dziękuję za tamte momenty, bo dzięki nim jestem teraz tu gdzie jestem i robię to co robię. Jestem tym kim jestem w danej chwili, bo przeszłość już nie istnieje, jest wspomnieniem umysłu, nie ma jej w rzeczywistości, a przyszłość to plany umysłu. Życie natomiast i moje Jestem jest „tu i teraz”. Na ten czas to jest moja Droga. Wszystko jest po coś… wszystko ma sens… nie ma zwykłych chwil… teraz to widzę… CZUJĘ… i już z ciekawością a nie lękiem podążam dalej. Zintegrowałam się ze swoim ciałem, umysłem (myślami), czuję, odklejając się od iluzji wyobrażeń (myśli automatycznych, błędnych przekonań).
W końcu czuję CAŁA i przyjmuję, w chwili obecnej, teraz już działam a nie reaguję.
Czekanie na życie, obarczane nie przyjmowaniem tego co jest zaowocowało i zrodziło Pracownię Droga do Domu. Tworzę swoje życie stale wracając do Domu. Do Siebie, a jednocześnie będąc w Drodze. Do Domu. Do mojego Centrum, które stale JEST, do Mądrości, Miłości, Szczęścia, którym jestem sama w sobie w chwili obecnej.
Czasem moja droga po prostu płynie, z radością przyjmuję to, co przychodzi. Czasem z niej zbaczam, by powrócić Inna, a czasem po prostu czekam odnajdując spokój w tym, co Jest.
Z wykształcenia jestem pedagogiem - pedagogos znaczy „prowadzący za rękę”, przewodnik. W tym wymiarze jest to moje, bo towarzyszę w odkrywaniu własnych Dróg. Nie opowiadam tylko o mapie i nie uczę teorii ale prowadzę ludzi do doświadczenia własnej trasy, siebie i tego o czym mówi teoria. Wyjaśniam, opisuję, wspieram… naprowadzam pytaniami, zapewniam bezpieczeństwo i akceptację. Obecnie uczestniczę w II edycji Holistycznej Szkoły Trenerów, ciągle się rozwijam i podnoszę kompetencje zawodowe i osobiste.
O pracowni Droga Do Domu
Może najpierw wyjaśnię nazwę – nie jest przypadkowa. Droga – czas, aktywność, miejsce, sposób dotarcia do celu, wędrówka, krok po kroku. Życie. Droga dzielona na chwile obecne – „tu i teraz”, na pojedyncze kroki, bo czasem tylko tyle widać. Droga, która sama w sobie jest Celem. Jest Życiem osadzonym w chwili obecnej. Bo przeszłość istnieje tylko we wspomnieniach umysłu, a przyszłość w planach – ciągle w umyśle, rzeczywista jest tylko chwila obecna. Rozpamiętując przeszłość albo zamartwiając się o przyszłość… tracimy to co dzieje się „tu i teraz”…, na co naprawdę mamy wpływ. Tylko tu możemy Być i działać. Nad tym co było i co będzie już nie mamy kontroli.
Droga, czyli to wszystko czego doświadczamy oraz kierunek, w którym chcemy podążać. Droga to wędrówka - właściwie pokonywana, sama w sobie daje szczęście. Każdy ma swoją własną Drogę. Na tej drodze mogą dziać się różne rzeczy. Czasem jest mozolna, czasem czekamy, czasem chcemy wrócić lub mamy wrażenie, że po niej płyniemy. Dla niektórych pierwsze jej świadome odcinki mogą być bardzo bolesne i trudne, niezrozumiałe. Z (t)ego też powodu niektórzy z niej schodzą – robiąc to, tak naprawdę wracają do „czekania na Życie” i żyją we śnie i iluzji.
